Dendermonde: gezellige en welvarende stad, maar met ook (te) veel armoede

Hoe vaak hoor je tijdens  of na een vakantie niet zeggen ‘wij leven in het landje van belofte’?

En voor Dendermonde mag dat gerust ook ‘de stad van belofte’ genoemd worden. Geef toe: het is aangenaam wonen en leven in Dendermonde, de mensen zijn vriendelijk, de criminaliteit ligt laag, er is veel groen,…

 Een gezellige stad

Ook toeristen zijn onder de indruk. Toen wij deze zomer op de Grote Markt kuierden, hoorde ik een koppel Franstalige toeristen tegen elkaar zeggen: “une belle ville et une très belle grande place”. Dat deed goed ! De Grote Markt en het historisch centrum zijn gezellig en uitdnodigend. Het bewijst dat de inspanningen van de voorbije 18 jaar om dit te realiseren resultaat hebben. Maar dat wist u waarschijnlijk al.

En zeker met de evenementen zoals terrasjesfeesten, walking dender, Dendermonde zingt,… zakken er veel van buiten de deelgemeenten af naar het stadscentrum. ‘ wij zijn allemaal samen Dendermondenaar en dat is fijn’ voel je tot in je binnenste. Om dan nog te zwijgen van Katuit en van ons Ros Beiaard.

Kortom Dendermonde is een gezellige stad geworden. Ook in de meeste deelgemeenten bruist het van activiteiten. Het vele aanwezige groen verstrekt natuurlijk het goed gevoel. Ook dat moeten wij koesteren.

Welvarende stad

Binnen de driehoek Brussel – Gent – Antwerpen liggen wij echt centraal. Dus van hieruit raak je gemakkelijk in de belangrijkste centra om te werken (en vaak ook om te winkelen). Beter openbaar vervoer zou dit nog versterken.

Dendermonde heeft zelf een groot aantal belangrijke centrumfuncties: het is een echt onderwijscentrum, het is het centrum van een gerechtelijk arrondissement,  er is de gevangenis, verschillende bedrijventerreinen, de binnenstad heeft een winkelfunctie, er is de maandagmarkt, ….

De cijfers tonen het aan:  binnen het rijke Vlaanderen doet Dendermonde het zeer goed als het over welvaart gaat:

-          De werkzaamheidsgraad (20 – 64 jaar) bedraagt in 2009 73,32 %. Dat is beter dan het Vlaamse gemiddelde en ook beter dan het gemiddelde van gelijkaardige steden.

-          De werkloosheidsgraad lag in 2009 op 5,64 %. Ook dat is beter dan het Vlaamse Gewest en in gelijkaardige steden in Vlaanderen.

-          Het gemiddeld inkomen per inwoner was in 2009 16.828 euro. Dat is zo’n 400 euro beter dan in gelijkaardige steden en het globale resultaat voor het Vlaamse Gewest

Wij mogen dus gerust stellen dat Dendermonde een welvarende stad is. De cijfers tonen dit aan !

Met te veel armoede

Maar diezelfde cijfers leggen ook de armoede in onze stad bloot !

In 2008 waren er 3.711 belastingaangiften lager dan 10.000 euro. Dat is 14,2 %. Ook nu weer beter dan het Vlaamse gewest (15,9%) en gelijkaardige steden in Vlaanderen (15,2%). Positief is ook dat dit een daling van 750 is tegenover 2004, maar het blijft schandalig hoog.

Je kan de armoede ook meten aan het aantal leefloners.

In 2010 waren dat er 143 (3,2 %).  Hiermee zitten wij op het gemiddelde van de centrumsteden. Maar opvallend is wel dat Dendermonde tegenover het jaar 2000 een daling kent van het aantal leefloners van 4,6 % naar 3,2 %. In de Vlaamse middelgrote steden is er in die jaren een stijging van aantal leefloners met 0,3 %. Onze stad doet het hier dus beter.

Dat wij het beter doen,  is geen reden tot zelfgenoegzaamheid. In tegendeel: de crisis doet vanaf 2007 trouwens het aantal leefloners opnieuw stijgen. Wij volgen hier de stijgende curve in Vlaanderen.  De inspanningen van het lokale bestuur om armoede te bestrijden mag de komende jaren zeker niet verminderen !

Armoede bestrijden

Bovenstaande cijfers tonen ook  aan dat een lokaal beleid wel degelijk impact kan hebben op de armoedecijfers. Zij tonen ook aan dat Dendermonde de voorbije jaren armoede op een efficiênte manier heeft aangepakt. Uittredend OCMW-voorzitter Theo Janssens heeft hierin een heel grote verdienste.

Armoede bestrijden blijft voor sp.a  hoe dan ook een belangrijke prioriteit voor de komende jaren. Armoede bestrijden is een kwestie van kansen geven en kansen grijpen. Het is een essentieel onderdeel van onze welvaartsstaat. Stadsbestuur en OCMW spelen hierin een belangrijke rol.

 Frank Vandenbroucke geeft hiervoor vijf goede uitgangspunten (in ‘voor wat hoort wat – naar een nieuw sociaal contract).  Het is het theoretisch kader voor een sociaal contract zoals het in Dendermonde de voorbije jaren is gevoerd. Je zou de ideeën van Frank Vandenbroucke als volgt kunnen samenvatten en vertalen naar het lokaal niveau:

1.       Een evenwicht tussen investeringsagenda en beschermingsagenda van het sociaal beleid om zo een wederkerigheid in de praktijk te zetten.

2.       Onderwijs ondersteunen in het wegwerken van de ongelijke thuissituaties

3.        Een sociaal investeringsbeleid met hoge ambities en sterke samenhang

4.       De samenleving is bereid om hiervoor de nodige financiële middelen te voorzien. In ons geval Stadsbestuur en ocmw.

5.       De middelen worden efficiënt besteed.

Graag voeg ik er nog aan toe dat het heel belangrijk  is  dat een samenwerking tussen bestuur en vrijwilligersorganisaties uit de sector ook hier de slagkracht verhogen. Een van de redenen is dat via de vrijwiiigersorganisaties gemakkerlijker de noodzakelijke wederkerigheid ontstaat.

Wederkerigheid:

Tegenover de inspanningen van de samenleving kan ook een engagement van elk individu verwacht worden om via een begeleiding op maat de kansen om uit de armoede te ontsnappen te grijpen. Misschien geldt dit nog het meest van al voor de opgroeiende kinderen: armoede wordt doorgegeven van generatie op generatie.  Een beleid dat armoede wil bestrijden kan pas echt succes hebben indien het geen eenrichtingsverkeer is van maatschappij naar individu. Soms moet je mensen ook een duwtje geven om hen kansen te doen grijpen !

 Luc Van Gasse
2012 -08 -29